تشریح مولفههای اجتماعی سلامت در سلسله نشستهای علمی و تخصصی «نیم رخ سلامت ایرانیان»
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۴۷۰۴۶
دکتر علی منتظری رییس پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی در نشست «مولفههای اجتماعی سلامت» به تشریح شاکلههای اصلی مولفههای اجتماعی و اهمیت سلامت و نقش آن در توسعه کشور پرداخت.
خبرگزاری برنا؛ نظر به اهمیت سلامت و نقش آن در توسعه کشور، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی با هدف انتقال دستاوردهای علمی خود در زمینه سلامت، اقدام به برگزاری سلسله نشست های علمی و تخصصی «نیم رخ سلامت ایرانیان» کرده است که اولین نشست با موضوع «مؤلفه های اجتماعی سلامت» با سخنرانی دکتر علی منتظری رییس این پژوهشکده، شنبه 28 آبان ماه برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر منتظری در این نشست به تعریف مولفه های اجتماعی سلامت پرداخت و اظهار کرد: مولفه های اجتماعی سلامت، عواملی هستند که به محل تولد، زندگی، رشد، کار و گذران عمر ما مربوط می شوند. در حقیقت علاوه بر دلایل بیولوژیک و بالینی، این عوامل از جمله عواملی هستند که بر سلامت انسان ها تاثیرگذارند.
وی سپس به تشریح مخلوط سمی پرداخت و پنج عامل "سیاست ها و برنامه ریزی های اجتماعی نامطلوب"،"مناسبات اقتصادی غیر عادلانه"، "فضای سیاسی و حکمرانی بد"، "مولفه های ساختاری معیوب" و "وضعیت زندگی روزمره" را به عنوان شاکله اصلی مولفه های اجتماعی سلامت بر شمرد.
وی در ادامه گفت: اگر بخواهیم این پنج مورد را خلاصه کنیم باید بگوییم؛ اول بهبود وضعیت زندگی عمومی و معیشت، و دوم توزیع عادلانه قدرت، ثروت و خدمات، تعیین کننده کلیدی عوامل اجتماعی سلامت هستند.
دکتر منتظری با اشاره به این که بی عدالتی اجتماعی به طرز وحشتناکی قاتل انسان ها است، افزود: عوامل اجتماعی نه تنها علت العلل بیماری ها هستند بلکه این عوامل علت بی عدالتی در سلامت هم هستند و باید توجه داشته باشیم که اگر سیاستی برای کاهش آن طراحی کردیم آن سیاست ها را دنبال کنیم.
وی در پایان با تاکید بر این که سلامت برای جامعه با عدالت اجتماعی به وجود خواهد آمد، گفت: ما به عنوان دست اندرکاران سلامت باید دید خود را به عواملی که سعادت انسان را تحت تاثیر قرار می دهد وسعت ببخشیم. چرا که تا علل اجتماعی بیماری ها رفع نشود غیر ممکن است که نظام سلامت بتواند پاسخگو باشد.
گفتنی است، این نشست با حضور دکتر حمید صاحب مدیر کل اداره سلامت شهرداری، دکتر شاکری معاون بهداشت و پیشگیری شرکت شهر سالم، دکتر سرخه رییس گروه برنامه ریزی دفتر توسعه همگانی وزارت ورزش و جوانان، دکتر کاظمی پور معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان، دکتر سعیدی رییس کمیته آموزش و پژوهش فدراسیون پزشکی و ورزشی وزارت ورزش و جوانان، دکتر نیک بخش رییس مرکز مطالعات و پژوهش های راهبردی وزارت ورزش و جوانان، دکتر واعظی معاون مرکز مطالعات و پژوهش های راهبردی وزارت ورزش و جوانان، دکتر سید محمد شفیعی مدیرکل دفتر آموزش مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری سازمان برنامه بودجه کشور، دکتر بختیاری نماینده ریاست مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی و واحدی و اقدسی از سازمان برنامه و بودجه برگزار شد.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: سلامت علم و فناوری جهاددانشگاهی نشست های علمی و تخصصی مولفه های اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۴۷۰۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«سیزیف» به مردم ایران چه می آموزد؟ / ورود ایرانیان به دالان باریک آزادی / مهمترین پروژه توسعه ایران توانمندسازی جامعه
گروه اندیشه: در یادداشتی که امیر ناظمی در کانال خود منتشر کرده، که خود برگرفته از کتاب تازه منتشرشده «ضربه سخت انتشارات شرق» است، مردم ایران را از سرنوشت شوم سیزیف برحذر می دارد که سیزیف استعاره ای است از تکرار کشنده و تلاشی نافرجام. ناظمی که خود از زمره نو نهادگرایان محسوب می شود، در یادداشت زیر معتقد است که تنها با حکومت قوی و جامعه قوی است که می توان از مدار ملال آور تکرار، رهایی جست، و بدون جامعه قوی، امکان عبور از مدار توسعه نیافتگی و ورود به دالان باریک آزادی محال می شود. این یادداشت در زیر از نظرتان می گذرد.
ما و تکرار بیهوده تاریخ:
ناظمی در مطلب خود یادآور می شود که «سیزیف راز خدایان را فاش کرده و به همین دلیل، محکوم شده بود تا سنگی بزرگ را بر بالای قلهای ببرد. اما سنگ هر بار از بالای قله به پایین میغلتید و سیزیف دوباره آن را به بالا میبرد، اما سنگ دوباره به پایین میغلتید و دوباره و دوباره و دوباره...»
از نظر ناظمی «سیزیف استعارهای است از تکرارِ کشندهی تلاشی نافرجام.» او در ادامه به نگاه آلبر کامو برای رهایی سیزیف از بن بست اشاره می کند می نویسند: « او محکوم به تکرار چرخهای پایانناپذیر و بیحاصل بود. با وجود اینکه تاریخ، رویدادهای شکلدهنده به امروز ماست، ناآگاهی ما از آن میتواند تاریخ را به الگوهایی تکرارپذیر از تلاشهای نافرجام تبدیل کند؛ الگوهایی تکرارپذیر که تا زمانی که اسیر آنها باشیم، توان خروج از چرخههای تکراریشان را نداریم و گویی در اسطورهی سیزیف زندگی میکنیم. آلبر کامو پیروزی او را در آگاهی میداند، به همان شیوهای که رهایی از چرخههای تکرارپذیر تاریخ فقط با خودآگاهی جمعی است که پایان مییابد؛ در غیر این صورت، ما نیز محکوم میشویم به تکرار چرخهای پایانناپذیر و بیحاصل.»
پاندولی میان استبداد و هرجومرج:
این پژوهشگر حوزه عمومی سپس با اشاره به نحوه تعامل جامعه و دولت در ایران اشاره کرده می نویسد: «وقتی حکومتها فشارها را از حد گذرانده و از آستانهی تحمل جامعه (یا همان حدِ نهایی قدرت حکومت) عبور میکنند، یک ضربهی سخت دریافت میکنند. ضربهی سخت است که حکومتها را از ادامه دادن به قدرت بازمیدارد. در حقیقت ضربهی سخت به حکومت است که منجر به تغییر حکمرانان در ایران میشود. به دنبال این ضربهی سخت است که جامعهی ایرانی به دنبال سهم خود از قدرت حرکت میکند، اما به دلیل آنکه ظرفیتهای نهادی لازم برای حکمرانی و مدیریت این قدرت را ندارد به سرعت در دام یک هرجومرج دستوپا میزند.این هرج و مرج نیز به سرعت منجر به مقاومت حکومت شده و به این ترتیب، جامعه از آستانهی تحمل حکومت رد میشود و حکومت (فارغ از آنکه در دست چه کسی باشد)، در واکنشی طبیعی، به دنبال بازپسگیری قدرت انحصاری خود برمیآید. بنابراین ضربهی سختِ بعدی از دل این رد شدن از آستانهی تحمل حکومت رنگ میگیرد.»
او در ادامه می نویسند: «ضربههای سخت پیدرپی و گیجیهای بامداد خمارِ پس از آنها الگوی تکرارشوندهی تاریخ ایران در ۲۵۰ سال اخیر بوده است. جامعهی ایرانی با هر ضربهی سخت بخشی از توانمندیهای خود را از دست داده و پس از هر ضربهی سخت مجبور شده است زمان و انرژیاش را صرف بازسازی توانمندیِ ازدسترفته کند. محکومیت تکرار بیهودهی گذشته فقط با یک خودآگاهی جمعی میتواند پایان یابد؛ جایی که خودآگاهی جمعی به ما یاد میدهد از دالان باریک به سرعت به بیرون پرتاب نشویم و بتوانیم با کنترل خود، توازن میان قدرت حکومت و قدرت جامعه را حفظ کنیم و در دالان باریک به حرکت ادامه دهیم.»
الگوی این رفتار تکرارشونده در نمودار زیر به نمایش درآمده است.
جامعه آونگی
ناظمی ادامه «حرکتهای زیگزاگی در میانهی دو دیوارهی صخرهای» را «تکرار اصلی در تاریخ ایران می داند و به ویژگی ایجاد شده در آن یعنی ویژگی آونگی اشاره می کند: «دورههای متعددی از هرجومرج و استبداد ایران را تبدیل به جامعهای آونگی (پاندولوار) کرده است. این تکرارها فرصت حرکت آرام در میان دالان باریک را از ما ربودهاند و با ضربههای متناوب سخت، ما را در میانهی دو دیواره گروگان گرفتهاند. در این الگوی تکراری، حکومتها آنچنان به سرعت به سمت بیشترین حد قدرت حکومت حرکت میکنند و از تمامی سازوکارهای استبدادی برای تمرکز قدرت بهره میبرند که سرنوشت محتوم ایران ضربههای سختِ مکرر میشود.»
شاید حکومت مغ های زرتشتی در زمان ساسانیان الگوی نظری ناظمی باشد که می نویسد: « حکومتهای شیفتهی استبداد، بیتوجه به آستانهی تحمل جامعه، چنان بر جامعه سخت میگیرند که عصیان جامعه در قالب انقلابها و درگیریهای نظامی و گاهی نیز توسل به قدرتهای خارجی تنها راه بازگشت قدرت به جامعه دانسته میشود. حکومتهای استبدادی به صورت همزمان ظرفیتهای حکمرانی جامعه را نیز کاهش میدهند؛ ظرفیتهایی که میتوانند نظام حکمرانی را از طریق مشارکتورزی جامعه توانمندتر کنند.به این ترتیب، حکومت استبدادی هم توانمندی حکومت و هم توانمندی جامعه را همزمان کاهش میدهد؛ در نتیجه، از یک سو، با یک ضربهی سخت، حکومت تغییرات شدید میکند و ثبات جامعه تضعیف میشود و از سوی دیگر، زمانی که جامعهی ایرانی پس از آن ضربهی سخت به حکومت، قدرت جامعه را بازپس میگیرد، فاقد توانمندی لازم برای حکمرانی میشود و به سرعت به سوی هرجومرج میرود.»
تحلیل و تجویز راهبردی
در آخر ناظمی سه راهبرد اصلی برای برون از این وضعیت که به پایداری دولت و جامعه منتهی می شود، به شرح زیر ارائه می دهد:
۱-مهمترین پروژه توسعه در ایران ایجاد ظرفیتهای نهادی برای توانمندسازی جامعه است.
۲-هر سازوکاری که بتواند جامعه را توانمند کند، بر هر پروژهای که قدرت دولت را افزایش دهد اولویت دارد.
۳-تلاش برای کاهش قدرت حکومت، تا مادامی که همراه با ایجاد ظرفیتهایی برای توانمندسازی جامعه نباشد، در بهترین حالت منجر به هرجومرج میشود و چیزی جز تکرار یک تاریخ بیهوده نیست.
*پژوهشگر سیاستگذاری عمومی و معاون سابق وزیر ارتباطات
بیشتر بخوانید:
که شب می گذرد! نوروز به مثابه نهاد توسعه
سایهروشن یک شاه یا یک ملت؟
درسی که باید از جنبشهای زنان آموخت (به مناسبت ۸مارس)
انتخابات در جامعه فحشزده
مهندسان عاشقپیشه و مهندسان قاتلپیشه
216216
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902758